Malcolm
Rifkind

Sir Malcolm Leslie Rifkind urodził się 21 czerwca 1946 w Edynburgu w Szkocji. To brytyjski polityk związany z Partią Konserwatywną. Pełnił szereg ważnych funkcji w rządzie, m.in. był ministrem obrony Wielkiej Brytanii w latach 1992–1995 oraz szefem dyplomacji w okresie 1995–1997.

Sir Malcolm Rifkind edukację odebrał w George Watson’s College oraz na Uniwersytecie w Edynburgu, gdzie studiował prawo, a następnie kontynuował nauki polityczne na poziomie podyplomowym. W 1970 roku po raz pierwszy bez powodzenia kandydował do Izby Gmin w okręgu Edinburgh Central. Jednak w 1974 roku udało mu się zdobyć mandat parlamentarny jako reprezentant okręgu Edinburgh Pentlands. Po zwycięstwie konserwatystów, na czele których stała Margaret Thatcher, w wyborach w 1979 roku, Rifkind został młodszym ministrem w resorcie ds. Szkocji i wiceministrem ds. Europy. Cztery lata później awansował na stanowisko ministra stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Rifkind aktywnie wspierał “Solidarność”. Podczas wizyty w Polsce w 1984 r. – wbrew protestom rządu PRL – zdecydował się na odwiedzenie grobu księdza Jerzego Popiełuszki i oddanie mu hołdu, a także na otwarte spotkanie z liderami demokratycznej opozycji.

W 1986 roku Rifkind został ministrem ds. Szkocji. Zyskał reputację umiarkowanego polityka, który nie bał się wyrażać swoich poglądów. W 1988 roku jako pierwszy przedstawiciel władz centralnych odwiedził miejsce katastrofy lotu Pan Am 103.

Po objęciu władzy przez Johna Majora w 1990 roku, Rifkind został ministrem transportu, a w 1992 roku objął stanowisko ministra obrony. W 1995 roku został szefem brytyjskiej dyplomacji. Jego wystąpienie na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ 26 września 1996 roku jest szczególnie zapamiętane. W trakcie tego przemówienia postulował, aby osoby poszukiwane za terroryzm nie mogły korzystać z ochrony przewidzianej w prawie międzynarodowym dla uchodźców. W 1997 roku otrzymał Order św. Michała i św. Jerzego klasy Rycerza Komandora, co pozwoliło mu używać przed nazwiskiem tytułu Sir.

W 2005 roku powrócił do parlamentu, kiedy to otrzymał możliwość startu w okręgu wyborczym Kensington and Chelsea, który był silnym bastionem konserwatystów.

W 1998 roku został uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez 33 lata zasiadał w Izbie Gmin, z czynnej polityki wycofał się dopiero w 2015 r.