Lech Majewski honorowym obywatelem Katowic

Urodzony w Katowicach reżyser otrzymał honorowe obywatelstwo stolicy województwa śląskiego od prezydenta Marcina Krupy. Samorządowcy, którzy zdecydowali o uhonorowaniu Majewskiego docenili, że mimo międzynarodowej kariery reżyser nieustannie podkreśla skąd pochodzi.

Lech Majewski to reżyser filmowy i teatralny, pisarz, poeta i malarz. Członek Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej, Gildii Reżyserów Amerykańskich i Europejskiej Akademii Filmowej.

Lech Majewski jest również laureatem Nagrody im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 2012 roku i jednocześnie członkiem Kapituły Honorowej Nagrody.

Urodził się 30 sierpnia 1953 r. w Katowicach. Jego edukacja artystyczna obejmowała studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Wydziale Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. W trakcie swojego okresu studiów zrealizował etiudy takie jak “Bisowanie” i “Grand Hotel”, a także nowelę filmową zatytułowaną “Zapowiedź ciszy”. Jego debiutem reżyserskim było dzieło “Rycerz”, które ujrzało światło dzienne w 1980 roku. W kolejnym roku przeniósł się najpierw do Anglii, a potem do Stanów Zjednoczonych.

W 1990 roku rozpoczął owocną współpracę z Davidem Lynch’em, w ramach której wspólnie zrealizowali film “Ewangelia według Harry’ego”, bazujący na scenariuszu autorstwa Majewskiego. W 1995 roku w Nowym Jorku był współproducentem filmu “Basquiat – Taniec ze śmiercią”, w którym wystąpili znani aktorzy, takie jak Benicio del Toro, Willem Dafoe, Gary Oldman i Dennis Hopper. W latach dziewięćdziesiątych Lech Majewski znalazł się także w obszarze opery, współpracując zarówno z Teatrem Wielkim w Warszawie, jak i w Łodzi, a także z operami w Katowicach i Düsseldorfie.

W 1999 roku wyreżyserował film “Wojaczek”, który zyskał uznanie na wielu międzynarodowych festiwalach, takich jak Rotterdam, Berlin, Rio de Janeiro czy Nowy Jork. Produkcja “Wojaczek” zgarnął ponad dwadzieścia nagród, w tym prestiżową Nagrodę Europejską w Strasburgu. Międzynarodowa Federacja Klubów Filmowych w Barcelonie uznają “Wojaczka” za Najlepszy Niezależny Film Europejski roku 2000.

W roku 2001, we współpracy z Biennale w Wenecji, wideofresk POKÓJ SAREN stał się instalacją w weneckim Palagraziussi, a rok później w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku oraz w Galerie Nationale du Jeu de Paume w Paryżu. Ukazały się też kolejne realizacje artysty: Litewska Opera Narodowa wystawiła jego nową wersję CARMEN, a widzowie teatru w Niemczech mogli zobaczyć inscenizację OPERY ZA TRZY GROSZE oraz przeniesiony do miejskiego tramwaju w Düsseldorfie eksperymentalny spektakl TRAMWAJ.

W 2002 roku pisarz opublikował czwartą powieść METAFIZYKA i na jej kanwie oparł film OGRÓD ROZKOSZY ZIEMSKICH nakręcony w Londynie i Wenecji. Opowiada on o tragicznej miłości kochanków uwikłanych w sceny z tryptyku Hieronimusa Boscha. Ukończony dwa lata później zdobył Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rzymie. „W tym filmie jest magia – napisał Emmet Sweeney w Village Voice, – każda chwila staje się bolesnym cudem”. „Ogród rozkoszy zawstydza większość historii miłosnych swoją szczerością – można przeczytać w recenzji Washington Post. – W filozoficznych ramach Majewskiemu udaje się opowiedzieć zadziwiająco ludzką historię: oszałamiającą niezwykłość bycia człowiekiem – kruchym, materialnym, zależnym, pełnym idei i aspiracji. To jeden z najpotężniejszych filmów ostatnich lat”. Mick LaSalle w San Francisco Chronicle stwierdził: „Chyba nigdy nie zapomnę tego filmu. Ma w sobie dziwne, przepełnione tęsknotą piękno ”, a Tim Lucas z Sight & Sound nazwał go „jednym z moich ulubionych filmów w historii kina”.

W 2005 roku odbyły się dwie duże retrospektywy prac Lecha Majewskiego: w Buenos Aires oraz w Londynie, gdzie British Film Academy, Riverside Studios i Curzon Cinemas pokazywały jego filmy, a Whitechapel Art Gallery jego wideoarty. Rok wcześniej ukazały się dwie pozycje autora: zbiór dwunastu wideoartów, „wierszy wizualnych” DiViNITIES oraz piąta powieść HIPNOTYZER, „pełna grozy i tajemnicy, utrzymana w duchu literatury masońskiej i osiemnastowiecznych traktatów symbolicznych”. Jej akcja również rozgrywa się w Wenecji – mieście zamieszkania autora.

W 2006 roku najbardziej prestiżowe muzeum sztuki współczesnej, The Museum of Modern Art w Nowym Jorku, uhonorowało artystę pełną retrospektywą jego prac pt. „Lech Majewski: Conjuring the Moving Image”. Jej otwarcie uświetniła światowa premiera KRWI POETY, unikalnej sekwencji 33 wideoartów prezentowanych symultanicznie, które, w opinii kuratora MoMA, Laurenca Kardisha, „poruszają zaniedbane przez inne media, niezagospodarowane obszary psyche współczesnego człowieka”. Instalacja ta, wystawiana później przez wiele galerii i muzeów w świecie, dotarła na Berlinale w lutym 2007 roku; a w czerwcu stała się częścią 52. Biennale w Wenecji.

Z wybranych części cyklu z MoMA powstał film fabularny SZKLANE USTA, którego premiera odbyła się w Pacific Cinematheque w Vancouver. W listopadzie 2007 roku film ten miał premierę w USA, a krytyk New York Timesa, Jeannette Catsoulis, napisała: „Lech Majewski tworzy estetykę dysfunkcji, która jest równie piękna, co niepokojąca. Ekspresja jego filmu staje się tak hipnotyzująca, że trudno nie tworzyć pod jej wpływem własnych asocjacji”, zaś krytyk New York Post, V. A. Musetto, nazwał film: „jednym z najbardziej niezwykłych i pięknych filmów roku”.

W 2007 roku Retrospektywa Lecha Majewskiego, zainicjowana w MoMA, dotarła do Art Institute of Chicago; Portland Art Museum; Wexner Center for the Arts w Cleveland; UCLA w Los Angeles; Honolulu Academy of Arts; Berkeley Art Museum oraz National Gallery w Waszyngtonie. Recenzując ją, Philip Kennicott napisał w Washington Post: „Majewski jest genialnym artystą wizualnym, jego zapadająca w pamięć estetyka jest przetwarzana przez żywy umysł i specyficzną wyobraźnię i uchwycona z rygorem i perfekcjonizmem. W jego realizacjach wielkie kategorie naszej egzystencji – publiczna i prywatna, osobista i polityczna, świat przyrody i ten stworzony przez człowieka – nieustannie przenikają się nawzajem.”

W 2008 roku artysta inscenizował operę Karola Szymanowskiego KRÓL ROGER na Bard Music Festival w Nowym Jorku oraz napisał swoją szóstą powieść MANHATTAN BABILON. Retrospektywa jego prac trafiła do Nowej Zelandii, gdzie na Uniwersytecie Canterbury wykładał „Ukryty język symboli w sztuce”. Prezentacje jego sztuki można było też oglądać w Image Forum Tokio; Yokohama Museum of Art; Narodowej Galerii Zachęta w Warszawie; The SPOT Taipei House na Tajwanie oraz w San Francisco Museum of Modern Art.

dcz/portalsamorządowy.pl/lechmajewski.com