Janos
Tischler

Ukończył historię i polonistykę na Uniwersytecie im. Eötvösa Loránda w Budapeszcie. W latach 1991-1998, oraz 2001-2010 był starszym pracownikiem naukowym Instytutu 1956 roku w Budapeszcie. W 2000 obronił pracę doktorską z wyróżnieniem. W okresie 1998-2001 r. pełnił funkcję wicedyrektora Węgierskiego Instytutu Kultury w Warszawie, a obecnie – od 2011 r. – jest tam dyrektorem.

Głównymi kierunkami jego zainteresowań są polsko-węgierskie stosunki w XX wieku, zwłaszcza okres po 1945, ze szczególnym uwzględnieniem polskich wątków węgierskiej rewolucji w 1956 roku oraz węgierskich reakcji na wydarzenia w Polsce w 1980-81. Do tej pory ukazało się ponad 500 jego publikacji w językach węgierskim, polskim, niemieckim, angielskim, słowackim i ukraińskim.

W dowód uznania swej działalności naukowej w 1999 roku z rąk prezydenta Węgier Árpáda Göncza otrzymał Medal Pamiątkowy Imre Nagya, a w 2001 od prezydenta Polski, Aleksandra Kwaśniewskiego dostał Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W 2006 r. za działalność naukową związaną z badaniem i opracowaniem historii rewolucji węgierskiej z rąk prezydenta Węgier László Sólyoma dostał Medal Pamiątkowy Bohater Wolności, a w 2013 r. przyznano mu polskie odznaczenie Medal Pro Patria.