Massimo
Viglione

Massimo Viglione – studiował filozofię na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie, na wydziale historii.

W latach 1993 – 2005 nauczał historii i filozofii w liceach. W tym czasie był też wykładowcą w katedrze Historii Nowożytnej na Uniwersytecie Cassino.

Od 2005 r .jest wykładowcą na Uniwersytecie Europejskim w Rzymie, gdzie naucza historii nowożytnej,  myśli i roli instytucji w cywilizacji chrześcijańskiej oraz filozofii historii, prowadzi również badania naukowe w Instytucie Historii Śródziemnomorskiej przy włoskiej Narodowej Radzie ds. Rozwoju (CNR).

Był redaktorem naczelnym wydawnictwa Il Minotauro, gdzie redagował serię „Identity and Culture” oraz był koordynatorem redakcyjnym międzynarodowego magazynu „Nova Historica” i magazynu „Radici Cristiane” („Korzenie Chrześcijańskie”).

Był jednym z pierwszych włoskich naukowców, który zbadał i rozpowszechnił wiedzę o  kontrrewolucyjnych powstaniach anty-jakobińskich i anty-napoleońskich we Włoszech.

Od początku 2000 roku studiował i analizował zagadnienia włoskiego Odrodzenia, prezentując je jako włoską rewolucję i badając założenia ideologiczne, wydarzenia i konsekwencje w historycznym kontekście.

Trzecim obszarem jego studiów jest obecność ideału krzyżowców w późnym średniowieczu i we współczesności.

Od ponad 25 lat jest stałym komentatorem katolickim, bierze udział w kursach szkoleniowych, konferencjach, publikuje artykuły w czasopismach. Bardzo aktywny jest także w sieciach społecznościowych, często angażując się w  obronę tradycyjnych wartości cywilizacji chrześcijańskiej, europejskiej i włoskiej, których badaniu poświęcił życie.

Jest współzałożycielem strony „The Catholic Judgment” i prezydentem Konfederacji Triarii, która w swym założeniu ma powrót do tradycji katolickich